امام شناسی صفحه 316

شما و جدم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نزد خدا و همه مردم بهتر و برتر از جدّ شماست. من در گهواره بودم که جبرئیل به زبان کودکانه با من حرف می زد و اسرافیل با روی باز و گشاده مرا ملاقات نمود. ای علی! تو نزد خدا برتر از من هستی ولی من با پدران و مادران و اجداد خود فاخرتر از تو و بر تو مباهات می کنم.

سپس امام حسین (علیه السلام) برخاستند و دست در گردن امیرالمؤمنین (علیه السلام) انداخته و پی در پی پدر را می بوسیدند. و امیرالمؤمنین (علیه السلام) نیز او را می بوسیدند و می فرمودند: حسین جان! خداوند، شرافت و بزرگواری و فخر و علم و دانش و بردباری تو را فزونی بخشد «و لعن الله ظالمیک یا ابا عبدالله» و ظلم و ستم کنندگان بر تو را لعنت و از رحمت خود دور سازد ای ابا عبدالله.(1)

این نوع مفاخره ها در میان معصومین (علیهم السلام) ، از یک طرف صفا و صمیمیت و نوع برخورد زیبای بین آن بزرگواران را به نمایش می گذارد که برای ما نیز آموزنده است. از طرف دیگر فضائل بیشتری از آن بزرگواران را یاد می آورد.

رابطه عصمت و تبعیض

یکی از سؤالات یا شبهاتی که به وجود آمده این است که اگر عصمت از جانب خداوند به اهل بیت (علیهم السلام) عطا شده است، نمی تواند فضیلتی برای آنان باشد و اگر خداوند متعال این فضیلت را به دیگر انسان ها هم عطا می کرد، معصوم می شدند در نتیجه برگزیدن اهل بیت (علیهم السلام) و اعطای مقام عصمت مطلق