امام شناسی صفحه 7

واژه های قرآنی عصمت

واژه عصمت و مشتقات آن در قرآن نیز بیشتر به معنای محافظت و نگهداری آمده است. مانند:

1. {وَاللهُ یَعصِمُکَ مِنَ النّاسِ}؛(1)

و خدا تو را از شر مردم حفظ می کند.

2. {لاَ عَاصِمَ الیَومَ مِن أَمرِ اللهِ إِلّا مَن رَحِمَ}؛(2)

امروز هیچ حافظ و نگهداری در برابر فرمان خدا نخواهد بود، مگر برای کسی که خدا به او رحم کند.

3. {وَاعتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَمِیعاً وَلاَ تَفَرّقُوا}؛(3)

همگی با تمسک به ریسمان الهی خود را از خطر انحراف نگهدارید و گروه گروه نشوید.

تعریف عصمت در روایات

قال الصادق (علیه السلام) : المعصوم هو الممتنع بالله من جمیع محارم الله وقال الله تبارک وتعالی: {وَ مَن یَعتَصِم بِاللهِ فَقَد هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُستَقیمٍ}؛(4)

حضرت امام صادق (علیه السلام) می فرماید: معصوم کسی است که به توفیق و مدد الهی از همه محارم الهی محفوظ مانده و خداوند متعال می فرماید: «هر کس خود را به خدا بسپارد و در پناه او درآید به راه راست هدایت می شود.»(5)

عصمت در اصطلاح علم کلام

به اعتقاد شیعه امامیه، عصمت نیرویی الهی است که انسان را از هرگونه لغزش و خطا محافظت می کند.

1- . مائده / 67.
2- . هود / 43.
3- . آل عمران / 103.
4- . آل عمران / 101.
5- . معانی الاخبار، ص132.