راه نجات صفحه 112

خاطر آن کینه و دشمنی که از او در دل دارم نمی توانم از او بدگوئی نکنم. ابورافع گوید: در این هنگام رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) خشمگین شد و رنگ صورت مبارک او تغییر نمود و ما غضب را در صورت او مشاهده نمودیم و سپس فرمود: دورغ می گوید کسی که به من می گوید: «من تو را دوست می دارم» در حالی که علی را دشمن می دارد. و فرمود: کسی که با علی دشمن باشد با من دشمن خواهد بود، و کسی که با من دشمن باشد با خدا دشمن خواهد بود، و کسی که علی را دوست بدارد، مرا دوست داشته است، و کسی مرا دوست بدارد خدا را دوست داشته است.(1)

(نمونه، من آذی علیّاً فقد آذانی)

آزار به اهل بیت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم)

تردیدی نیست که آزار اهل البیت(علیهم السلام) بلکه آزار به ذریّه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) سبب گمراهی و هلاکت دوری از خدا و رسول(صلی الله علیه و آله و سلّم) خواهد بود، چنان که محبّت و احترام و صله ی به آنان بلکه نگاه از روی محبّت و اعتقاد به آنان، از اسباب نجات می باشد، و ذریّه تنها ائمه ی اهل البیت(علیهم السلام) نیستند بلکه جمیع ذریّه ی پیامبرخدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) باید مورد احترام و اعزاز و تکریم باشند، و رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) ضمانت نموده که هر کس در دنیا به ذریّه او اکرام و احسانی بکند در قیامت آن حضرت او را از آن سختی ها نجات بدهد و شفیع او باشد، و در این موضوع روایات فراوانی نقل شده و ما به گوشه ای ازآن ها اشاره می کنیم و از خداوند توفیق عمل به این روایات را خواستاریم.

مرحوم صدوق در کتاب امالی با سند خود از حسین بن خالد نقل می کند که گوید: حضرت رضا(علیه السلام) فرمود: «نگاه به ذریّه ما عبادت است» به آن حضرت گفته شد: ای فرزند رسول خدا آیا نگاه به امامان از شما خانواده عبادت است؟ و یا نگاه به جمیع ذریّه ی پیامبرخدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) عبادت است؟ حضرت رضا(علیه السلام) فرمود: بلکه نگاه به همه ذریّه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) عبادت است.(2)

(نمونه، الی ذریتنا عباده – الی جمیع ذریّه)

و در همان کتاب از امام صادق از پدرانش از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل شده که فرمود: هنگامی که من به «مقام محمود» برسم از اصحاب کبائر امّت خود شفاعت خواهم نمود، و