راه نجات صفحه 38

أق-ول للنار ح-ین توقف لل-

عرض: دعیه لا تقربی الرجلا

دع-یه لا تق-رب-ی-ه إنّ ل--ه

حبلاً بحبل الوصیّ متصّلا(1)

(نمونه، دخل الحارث الهمدانی)

در قیامت هر جمعیتی را با امام و پیشوای آنان صدا می زنند

امام باقر(علیه السلام) در تفسیر آیه «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتِیلا وَ مَنْ کانَ فِی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَهِ أَعْمی وَ أَضَلُّ سَبِیلا»(2)

فرمود: روز قیامت هر کسی را به اسم امام او صدا می زنند و رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) با قوم خود وارد محشر می شود، و امیرالمؤمنین و امام حسن وامام حسین(علیهم السلام) با قوم خود محشور می شوند، و هر کس در زمان هر امامی بوده با آن امام او را صدا می زنند و با او محشور می شود.(3)

(نمونه، و علی فی قومه و الحسن)

امام صادق(علیه السلام) درتفسیر آیه فوق فرمود: روز قیامت هر کسی را به نام امامی که در عصر او از دنیا رفته صدا می زنند و اگر آن امام او را تأیید و تثبیت کند نامه او را به دست راست او می دهند، و مراد از یمین، اثبات و تأیید امام است ... . اگر امام او را انکار کند، نامه او را به دست چپ او می دهند.(4)

(نمونه، الذی مات فی عصره)

محمدبن مسلم گوید: امام صادق و یا امام باقر(علیهماالسلام) فرمود: هر کسی را در قیامت به اسم آن امامی صدا می زنند که در دنیا به او اقتدا نموده است ...(5) (نمونه، من کان یأتمون به فی الدنیا)

بشیردهّان گوید: امام صادق(علیه السلام) فرمود: به خدا سوگند شما بر دین خدا هستید و سپس آیه «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ ... » را تلاوت نمود و فرمود: علی(علیه السلام) امام ماست، و رسول

1- - امالی شیخ مفید، ص3، بحارالانوار ج6/178.
2- - اسراء /72-71.
3- - تفسیر عیّاشی ج2/302.
4- - همان.
5- - همان.