راه نجات صفحه 74

اگر از خداوند حاجتی طلب کنند، ملائکه نیز از خداوند می خواهند تا حاجت آنان را برآورده نماید. سپس فرمود:

اگر در مجلسی سه نفر از منکرین [ولایت اهل البیت(علیهم السلام)] جمع شوند قطعاً ده برابر آنان از شیاطین گرد آنان جمع می شوند، و با آن ها سخن می گویند، و سخنانشان را تکرار می کنند، و اگر خنده کنند آنان نیز خنده می کنند، و اگر یکی از مؤمنین در چنین مجالسی گرفتار شود، باید آن مجلس را ترک کند، و همنشین و شریک شیطان نشود، چرا که غضب خداوند عزّوجلّ و لعنت او را کسی نمی تواند جلوگیری کند.

سپس فرمود: و اگر نتواند از آن مجلس خارج شود، باید با قلب خود آن مجلس را انکار کند، گر چه مدّت آن به اندازه دوشیدن گوسفندی و یا شتری باشد.(1) (نمونه، دعوا بخیر أمنوا)

مذاکره احادیث و احیای معارف اهل البیت(علیهم السلام)

امام صادق(علیه السلام) – همان گونه که گذشت - به بعضی از اصحاب خود فرمود: آیا جلسه برقرار می کنید سخنان ما را بیان می نمایید؟ راوی گفت: آری. امام(علیه السلام) فرمود: من این مجالس را دوست دارم و هنگامی که شما جمع شدید، باید امر ما را احیا نمایید. سپس فرمود: خدا رحمت کند کسانی را که امر ما را احیا می کنند .[و امر آنان حفظ شریعت جدّشان می باشد و شیعیان در زمانی که امامشان محدودیت دارد باید شریعت محمّدی(صلی الله علیه و آله و سلّم) را از خطرها حفظ نمایند و از آنان دفاع کنند و ...](2) (نمونه، فاحیوا امرنا)

امام باقر(علیه السلام) به یکی از اصحاب خود به نام میسر فرمود: آیا خلوت می کنید و سخنان ما را بیان می کنید و آنچه را می خواهید [بدون تقیّه] بین خود می گویید؟ میسر گوید: گفتم: آری والله چنین می کنیم. فرمود: به خدا سوگند من دوست می دارم که در برخی از این مجالس با شما باشم ... .(3)

و در سخن دیگری فرمود: خدا رحمت کند بنده ای را که یاد ما را زنده می کند. راوی گوید: گفتم: زنده کردن یاد شما به چیست؟ فرمود: ملاقات با اهل ثبات [و معتقدین به ولایت ما] و مذاکره سخنان و احادیث ما می باشد.(4)

1- - همان، ص187ح6.
2- - وسائل، ج12/20.
3- - همان، ص21.
4- - همان.