خلاصه دروس عقاید: امامت صفحه 22

امیرالمؤمنین علیه السلام امام بود، سپس حسن علیه السلام امام بود.... کسی که امامت آنان را انکار کند، مانند کسی است که معرفت خدای تعالی و معرفت رسول خدا را انکار کرده است..... البته باید توجه داشت که: این که در روایات اهل بیت علهیم السلام معرفت امام به عنوان راه رسیدن به معرفت خداوند شمرده شده است ، تعارض و منافاتی با روایاتی که معرفت امام را فرع و نتیجه معرفت خدا معرفی می نمایند، (1) ندارد؛ چراکه انسان ابتدا به واسطه تذکار پیامبر و امام به خدای تعالی متذگر می گردد و پس از آنکه از این غفلت خارج شد، با یادآوری معرفت خدا، درمی یابد کسی که او را به معرفت خدا رسانده ، کسی جز معصوم نمی باشد و بدین گونه معرفت رسول و امام نیز برای او پیدا می شود.

تداوم فیض الهی

بر مبنای آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام، هیچ تردیدی وجود ندارد که خداوند متعال برای فضل و احسان خویش به بندگانش وسایطی قرار داده است. بی شک گرامی ترین اشخاص نزد خدای تعالی که واسطه تداوم فیض الهی و سبب استمرار فضل و احسان خداوند بر خلایق می باشند، پیامبران واوصیای آنانند که خداوند عزوجل آنها را حجت خویش بر روی زمین قرار داده و زمین را با وجود آنها به پا داشته است.