- پیشگفتار 1
- اشاره 3
- 1. معنای لغوی امامت و ولایت 4
- 1. ولایت حقیقی (= ولایت خدا) 8
- الف) ولایت تشریعی امام 9
- ب) ولایت تکوینی امام 11
- رفع اختلاف و نظام امور مردم 15
- بیان دین الهی و صیانت از آن 16
- تداوم فیض الهی 22
- اشاره 25
- معرفت و اعتقاد به امامت امامان معصوم علیهم السلام 26
- وجوب طاعت و پیروی 30
- الف) علم 31
- اشاره 31
- ویژگی های امام 31
- امام اعلم خلق است 31
- آگاهی امام از طریق الهام و إسماع 33
- امام حامل علوم قرآن 35
- اسم اعظم 39
- مصحف حضرت فاطمه سلام الله علیها 41
- جفر و جامعه 41
- اصول و کلیات علم 42
- مواریث پیامبران 43
- علم مبذول الهی 43
- ازدیاد علم امام 44
- علم غیب امام 46
- علم امام در طفولیت 48
- خودآزمایی 49
- اشاره 51
- معنای عصمت امام 52
- دلیل اول) وجوب اطاعت مطلق از امام 53
- ادله لزوم عصمت 53
- دلیل دوم) حجت و شاهد بودن امام 54
- دلیل سوم) حفظ دین و بیان احکام الهی توسط امام 55
- دلیل چهارم) نفی امامت ظالم به طور مطلق 55
- عصمت امام پیش از امامت 56
- ج) سایر ویژگی های امام 57
- رابطه علم و عصمت 57
- امام خلیفه خداست 57
- امام حجت خداست 59
- امام حافظ و نگهبان دین خداست 61
- امام شاهد برخلق است 62
- تعیین امام از نظر مکتب اهل بیت علیهم السلام 65
- چگونگی تعیین امام 65
- اشاره 68
- شیوه نخست) انتخاب اهل حل و عقد 68
- تعیین امام و خلیفه از نظر اهل سنت 68
- شیوه دوم) تعیین توسط خلیفه پیشین 69
- شیوه سوم) تعیین به زور شمشیر و کودتا 69
- خودآزمایی 70
- اشاره 71
- الف) آیات قرآن کریم 72
- معرفی دوازده امام 76
- حدیث غدیر 76
- حدیث ثقلین 77
- امامت حضرت ولی عصر علیه السلام 78
- نصوص امامت حضرت مهدی علیه السلام 78
- تولد حضرت مهدی علیه السلام 79
- اشاره 79
- نکته سوم) 80
- نکته دوم) 80
- نکته اول) 80
- انتظار فرج: 83
- دعا برای تعجیل ظهور: 83
- وظایف مؤمنان در عصر غیبت 83
- رجعت 84
- معنا و مفهوم رجعت 84
- اهتمام به دین و حفظ آن: 84
- امکان رجعت 85
- اشاره 85
- الف) آیات قرآن کریم 86
- ب) روایات اهل بیت علیهم السلام 87
- رجعت امامان علیهم السلام 89
- اهمیت اعتقاد و اقرار به رجعت 90
- خودآزمایی 91
- منابع وماخذ 92
و أما النکت فی القلوب فهو الالهام و النقرفی السماع حدیث الملائکه نسمع کلامهم ولا نری أشخاصهم. (1) اما «غابر» علم به آینده و «مزبور» علم به آنچه انجام گرفته است می باشد. و انداختن در قلب ها، الهام است و کوبیدن در پرده گوش، سخن گفتن فرشتگان است که ما کلام آن ها را می شنویم و خودشان را نمی بینیم. | بدین ترتیب روشن می شود که علم گذشته و آینده برای امامان معصوم مکتوب شده است و آنان با توجه به نوشته هایی که در اختیار دارند از گذشته و آینده خبر می دهند. واما علومی که در جایی مکتوب نبوده و در حال حاضر حادث می شود، یا به صورت الهام در دل امام القا می شود و یا به صورت شنواندن و إسماع است که فرشته در گوش امام چیزی را می خواند وامام آن را می شنود ولی خود فرشته را نمی بیند. امام کاظم علیه السلام درباره این نوع علم و آگاهی، به دو نکته اشاره می فرمایند: اول آن که این نوع از علوم آنان، بهترین نوع علم آنهاست و دوم اینکه این نوع الهام وإسماع غیر از الهام وإسماع نبوت و رسالت است که از آن بیشتر به وحی تعبیر می شود.
امام حامل علوم قرآن
به تصریح خود آیات قرآن کریم، به وسیله علوم قرآن می توان مردگان را زنده کرد، کوه ها را به حرکت درآورد، زمین را درنوردید،
1- ارشاد شیخ مفید، ج 2، ص 186؛ کشف الغمه، ج 2، ص 169؛ بحار الأنوار، ج 26، ص18.