- پیشگفتار 1
- اشاره 3
- 1. معنای لغوی امامت و ولایت 4
- 1. ولایت حقیقی (= ولایت خدا) 8
- الف) ولایت تشریعی امام 9
- ب) ولایت تکوینی امام 11
- رفع اختلاف و نظام امور مردم 15
- بیان دین الهی و صیانت از آن 16
- تداوم فیض الهی 22
- اشاره 25
- معرفت و اعتقاد به امامت امامان معصوم علیهم السلام 26
- وجوب طاعت و پیروی 30
- امام اعلم خلق است 31
- اشاره 31
- الف) علم 31
- ویژگی های امام 31
- آگاهی امام از طریق الهام و إسماع 33
- امام حامل علوم قرآن 35
- اسم اعظم 39
- جفر و جامعه 41
- مصحف حضرت فاطمه سلام الله علیها 41
- اصول و کلیات علم 42
- مواریث پیامبران 43
- علم مبذول الهی 43
- ازدیاد علم امام 44
- علم غیب امام 46
- علم امام در طفولیت 48
- خودآزمایی 49
- اشاره 51
- معنای عصمت امام 52
- دلیل اول) وجوب اطاعت مطلق از امام 53
- ادله لزوم عصمت 53
- دلیل دوم) حجت و شاهد بودن امام 54
- دلیل چهارم) نفی امامت ظالم به طور مطلق 55
- دلیل سوم) حفظ دین و بیان احکام الهی توسط امام 55
- عصمت امام پیش از امامت 56
- امام خلیفه خداست 57
- ج) سایر ویژگی های امام 57
- رابطه علم و عصمت 57
- امام حجت خداست 59
- امام حافظ و نگهبان دین خداست 61
- امام شاهد برخلق است 62
- چگونگی تعیین امام 65
- تعیین امام از نظر مکتب اهل بیت علیهم السلام 65
- شیوه نخست) انتخاب اهل حل و عقد 68
- تعیین امام و خلیفه از نظر اهل سنت 68
- اشاره 68
- شیوه دوم) تعیین توسط خلیفه پیشین 69
- شیوه سوم) تعیین به زور شمشیر و کودتا 69
- خودآزمایی 70
- اشاره 71
- الف) آیات قرآن کریم 72
- معرفی دوازده امام 76
- حدیث غدیر 76
- حدیث ثقلین 77
- نصوص امامت حضرت مهدی علیه السلام 78
- امامت حضرت ولی عصر علیه السلام 78
- تولد حضرت مهدی علیه السلام 79
- اشاره 79
- نکته دوم) 80
- نکته اول) 80
- نکته سوم) 80
- دعا برای تعجیل ظهور: 83
- انتظار فرج: 83
- وظایف مؤمنان در عصر غیبت 83
- رجعت 84
- اهتمام به دین و حفظ آن: 84
- معنا و مفهوم رجعت 84
- اشاره 85
- امکان رجعت 85
- الف) آیات قرآن کریم 86
- ب) روایات اهل بیت علیهم السلام 87
- رجعت امامان علیهم السلام 89
- اهمیت اعتقاد و اقرار به رجعت 90
- خودآزمایی 91
- منابع وماخذ 92
خدای تعالی نیز دعای آن حضرت را مستجاب نمود، ولی آن را از ظالمان منتفی دانسته و فرمود: « لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ »(1) ستمکاران عهد مرا نایل نمی شوند. امام رضا علیه السلام در تفسیر این آیه می فرمایند: فابطلت هذه الایه إمامه کل ظالم إلی یوم القیامه و صارث فی الصفوه. (2)این آیه امامت همه ستمکاران را تا روز قیامت، باطل کرده است. و امامت در برگزیدگان می باشد. از آن جایی که ظلم و ستم انواع مختلفی دارد و این آیه شریفه نیز هر نوع ظلم و ستمی را مانع امامت می داند، پس کسانی که در طول عمر خویش مرتکب هر گونه ظلم و ستمی گشته باشند، از رسیدن به این مقام محرومند. محفوظ بودن از انواع ظلم و ستم نیز تنها برای کسی ممکن است که عصمت الهی شامل حال او گشته باشد. بنابراین، یکی از دلایل لزوم عصمت امام آن است که خداوند متعال امامت را به طور مطلق از ظالم نفی نموده است.
عصمت امام پیش از امامت
از میان تمام ادله ای که برای عصمت امامان علیهم السلام با ذکر گردید،
1- سوره بقره(2)، آیه 124.
2- کافی، ج 1، ص 199؛ بحار الأنوار، ج 25، ص 122.