- پیشگفتار 1
- اشاره 3
- 1. معنای لغوی امامت و ولایت 4
- 1. ولایت حقیقی (= ولایت خدا) 8
- الف) ولایت تشریعی امام 9
- ب) ولایت تکوینی امام 11
- رفع اختلاف و نظام امور مردم 15
- بیان دین الهی و صیانت از آن 16
- تداوم فیض الهی 22
- اشاره 25
- معرفت و اعتقاد به امامت امامان معصوم علیهم السلام 26
- وجوب طاعت و پیروی 30
- اشاره 31
- امام اعلم خلق است 31
- ویژگی های امام 31
- الف) علم 31
- آگاهی امام از طریق الهام و إسماع 33
- امام حامل علوم قرآن 35
- اسم اعظم 39
- مصحف حضرت فاطمه سلام الله علیها 41
- جفر و جامعه 41
- اصول و کلیات علم 42
- علم مبذول الهی 43
- مواریث پیامبران 43
- ازدیاد علم امام 44
- علم غیب امام 46
- علم امام در طفولیت 48
- خودآزمایی 49
- اشاره 51
- معنای عصمت امام 52
- ادله لزوم عصمت 53
- دلیل اول) وجوب اطاعت مطلق از امام 53
- دلیل دوم) حجت و شاهد بودن امام 54
- دلیل چهارم) نفی امامت ظالم به طور مطلق 55
- دلیل سوم) حفظ دین و بیان احکام الهی توسط امام 55
- عصمت امام پیش از امامت 56
- ج) سایر ویژگی های امام 57
- رابطه علم و عصمت 57
- امام خلیفه خداست 57
- امام حجت خداست 59
- امام حافظ و نگهبان دین خداست 61
- امام شاهد برخلق است 62
- چگونگی تعیین امام 65
- تعیین امام از نظر مکتب اهل بیت علیهم السلام 65
- اشاره 68
- تعیین امام و خلیفه از نظر اهل سنت 68
- شیوه نخست) انتخاب اهل حل و عقد 68
- شیوه دوم) تعیین توسط خلیفه پیشین 69
- شیوه سوم) تعیین به زور شمشیر و کودتا 69
- خودآزمایی 70
- اشاره 71
- الف) آیات قرآن کریم 72
- معرفی دوازده امام 76
- حدیث غدیر 76
- حدیث ثقلین 77
- امامت حضرت ولی عصر علیه السلام 78
- نصوص امامت حضرت مهدی علیه السلام 78
- اشاره 79
- تولد حضرت مهدی علیه السلام 79
- نکته سوم) 80
- نکته اول) 80
- نکته دوم) 80
- دعا برای تعجیل ظهور: 83
- وظایف مؤمنان در عصر غیبت 83
- انتظار فرج: 83
- اهتمام به دین و حفظ آن: 84
- رجعت 84
- معنا و مفهوم رجعت 84
- اشاره 85
- امکان رجعت 85
- الف) آیات قرآن کریم 86
- ب) روایات اهل بیت علیهم السلام 87
- رجعت امامان علیهم السلام 89
- اهمیت اعتقاد و اقرار به رجعت 90
- خودآزمایی 91
- منابع وماخذ 92
و در سند آن هیچ شک و تردیدی وجود ندارد،(1) آن حضرت، امیرالمؤمنین علیه السلام را به عنوان مولا و خلیفه پس از خود معرفی نموده و از مردم خواسته اند که بعد از ایشان از آن حضرت پیروی کرده و با ایشان مخالفت نکنند: أیها الناس! إن الله مولای و أنا أولی بکم من أنفسکم. ألا من کنت مؤلاه، فهذا مؤلاه. وأخذ بید علی فرفعها حتی عرفه القوم أجمعون. ثم قال: اللهم وال من والاه وعاد من عاداه.(2) ای مردم! همانا خدا مولای من است و من از خود شما بر شما سزاوارترم. آگاه باشید، هرکه من مولای اویم، این شخص مولای اوست. بعد دست علی را گرفته و بلند کردند، به گونه ای که همه قوم او را شناختند. سپس فرمودند: خدایا! هرکه او را دوست بدارد، دوستش بدار، و دشمن بدار کسی را که او را دشمن بدارد.
حدیث ثقلین
در این روایت شریف که به وفور در منابع معتبر شیعه و سنی نقل شده، رسول خدا صلی الله علیه واله یا اهل بیت علیهم السلام را به عنوان یکی از دو یادگار گرانبهای خود در میان امت معرفی فرموده و همگان را به اطاعت و پیروی از آنان امر می نمایند. احمد بن حنبل در مسند خود از ابوسعید خدری نقل کرده که رسول خدا صلی الله علیه واله فرمودند:
1- الغدیر، ج 1، ص 60 – 151.
2- الغدیر، ج 1، ص 23- 24.