عصمت انبیاء و رسولان علیه السلام صفحه 26

و ما جعل ادعیاءکم ابناکم ذلکم قولکم بافوهکم و الله یقول الحق و هو یهدی السبیل O ادعوهم لابائهم هو اقسط عند الله فان لم تعلموا ءاباء هم فاخونکم فی الدین و مولیکم

(خداوند) پسر خواندهای شما را فرزند شما قرار نداده ، این سخنی است که شما بر زبان می آورید ، و خداوند حق را می گوید

و به راه راست هدایت می کند O آنان را به نام پدرانشان بخوانید ، این نزد خدا عادلانه و پسندیده تر است . و اگر پدرانشان را نمی شناسید ، آنان برادران دینی و دوستان شما هستند . (احزاب / 4و5)

تا اینجا دو نمونه از آیاتی را که دانشمندان - به خاطر روایات دروغین و افتراهای بسته شده بر انبیای الهی - در تاویل و معنای آنها اشتباه کرده اند ، آوردیم . در بخش بعدی نمونه هایی از دیگر آیات را که برخی در تاویل و معنای آنها به اشتباه رفته اند ، می آوریم .

ب - آیات دیگری که در تاویل و معنای آنها اشتباه کرده اند

1 - نسبت عصیان به آدم - علیه السلام - در سوره طه (121) که خداوند متعال فرموده :

و عصی آدم ربه فغوی

آدم پروردگارش را نافرمانی کرد و سرگردان شد .

2 - سخن ابراهیم - علیه السلام - در سوره انبیاء ، درباره شکستن بت ها که گفت :

بل فعله کبیرهم