بررسی جایگاه اهل بیت در قرآن‌ صفحه 44

مسجدالحرام را همانند (کار) کسی قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و در راه خدا جهاد کرده است؟ این دو، هرگز نزد خدا مساوی نیستند و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمی‌کند.»

این آیه به آیه سقایت یا آیه مفاخره معروف است. شأن نزولی دارد که مفسّران شیعه و قریب به اتفاق مفسّران اهل سنّت به نقل آن پرداخته‌اند به این صورت که روزی دو تن از بزرگان قریش به نام‌های طلحه بن شیبه یا شیبه و عباس بن عبدالمطلب با هم سخن گفته و به تفاخر نسبت به یکدیگر مشغول بودند. عباس می‌گفت من دارای امتیازی هستم که کسی از آن بهره ندارد و آن آب دادن به حجّاج است. در مقابل شیبه می‌گفت من کلیددار خانه‌خدا و تعمیر کننده‌آن هستم. در این هنگام علی (ع) وارد شد و چون در جریان این افتخارات قرار گرفت رو به آنان کرد و گفت «من در مقابل شما حیا می‌کنم. اما باید بگویم که با این سن کم، افتخاری دارم که شما از آن بی‌بهره‌اید» آنها پرسیدند چه افتخاری؟ حضرت فرمود «من با شمشیر با شما جهاد کردم تا به خدا و رسول او (ص) ایمان آورید.» « مجمع البیان، 5/ 23؛ به نقل از شواهد التنزیل» و مطابق روایت دیگر علی (ع) پس از مشاهده تفاخر آن دو به یکدیگر، گفت «نمی‌دانم شما چه