- سپیده سخن 1
- اشاره 8
- معصوم نخست حضرت محمد صلی الله علیه و آله 8
- ضیافت 16
- پیامبر رحمت و عطوفت 20
- اشاره 24
- معصوم دوم امام علی علیه السلام 24
- هارونِ رسولاللَّه صلی الله علیه و آله 32
- تک سوار خندق 36
- معصوم سوم حضرت زهرا علیها السلام 42
- اشاره 42
- شمیم کوثر 50
- هدیه خداوند 54
- معصوم چهارم امام حسن علیه السلام 57
- اشاره 57
- سخنوری توانا 63
- میهمان نوازی 67
- اشاره 70
- معصوم پنجم امام حسین علیه السلام 70
- نماز عشق و پرواز تا ملکوت 78
- مایه اشک و لبخند رسولاللَّه صلی الله علیه و آله 82
- اشاره 86
- معصوم ششم امام زینالعابدین علیه السلام 86
- فروتنی 92
- ناله حجرالاسود 96
- معصوم هفتم امام محمدباقر علیه السلام 104
- اشاره 104
- خورشید دانش 111
- چیرهدستی در تیراندازی 115
- اشاره 123
- معصوم هشتم امام جعفر صادق علیه السلام 123
- استجابت دعا و نفرین 133
- تولّدی دوباره 138
- معصوم نهم امام موسی کاظم علیه السلام 141
- اشاره 141
- عاقبتاندیشی امام 148
- کرامت و بزرگواری امام کاظم علیه السلام 151
- معصوم دهم امام رضا علیه السلام 154
- اشاره 154
- یادگار همیشه جاوید 162
- فراتر از مدح 165
- اشاره 168
- معصوم یازدهم امام محمدتقی علیه السلام 168
- علم آسمانی 175
- عموی مهربان 179
- اشاره 182
- معصوم دوازدهم امام هادی علیه السلام 182
- ستارهای در شب 187
- حلال مشکلات 191
- اشاره 194
- معصوم سیزدهم امام حسن عسکری علیه السلام 194
- محبوب دلها 201
- هوشمندی امام 204
- معصوم چهاردهم امام زمان علیه السلام 208
- اشاره 208
- مهدی از اهل بیت علیهم السلام 217
- اقتدای حضرت عیسی علیه السلام 220
- فهرست منابع 223
استجابت دعا و نفرین
پیشوایان معصوم علیهم السلام، قافله سالار بندگی و سیر و سلوکند. آنان، بندگان دوست داشتنی خدایند و از این رو، دعایشان در درگاه ربوبی پذیرفته میشود. سیره نگاران اهل سنت، درباره امام صادق علیه السلام مینویسند: «او مستجابالدّعوه بود و هرگاه چیزی از خدا میخواست، هنوز کلامش تمام نشده، خدا دعایش را مستجاب میکرد.» (1) سالی از سالها، امام صادق علیه السلام به حج مشرف شده بود، مردی که میدانست منصور، خلیفه عباسی کینه شدیدی نسبت به امام دارد، آرام آرام خود را به وی نزدیک کرد و گفت: ای خلیفه! من با گوشهایم شنیدم که جعفر ابن محمد، گروهی را دور خود جمع کرد و از شما سعایت و بدگویی میکرد.
منصور به شدت خشمگین شد و بیدرنگ امام را احضار کرد.
امام علیه السلام در جمع آنان حاضر شد و آن مرد در برابر امام هم، ادّعای خود را تکرار کرد. امام صادق علیه السلام رو به مرد کرد و گفت:
1- نورالابصار فی مناقب آل البیت النبی المختار، ص 223؛ جامع الکرامات الاولیاء، ج 4، ص 4