- سپیده سخن 1
- معصوم نخست حضرت محمد صلی الله علیه و آله 8
- اشاره 8
- ضیافت 16
- پیامبر رحمت و عطوفت 20
- اشاره 24
- معصوم دوم امام علی علیه السلام 24
- هارونِ رسولاللَّه صلی الله علیه و آله 32
- تک سوار خندق 36
- معصوم سوم حضرت زهرا علیها السلام 42
- اشاره 42
- شمیم کوثر 50
- هدیه خداوند 54
- معصوم چهارم امام حسن علیه السلام 57
- اشاره 57
- سخنوری توانا 63
- میهمان نوازی 67
- اشاره 70
- معصوم پنجم امام حسین علیه السلام 70
- نماز عشق و پرواز تا ملکوت 78
- مایه اشک و لبخند رسولاللَّه صلی الله علیه و آله 82
- معصوم ششم امام زینالعابدین علیه السلام 86
- اشاره 86
- فروتنی 92
- ناله حجرالاسود 96
- اشاره 104
- معصوم هفتم امام محمدباقر علیه السلام 104
- خورشید دانش 111
- چیرهدستی در تیراندازی 115
- معصوم هشتم امام جعفر صادق علیه السلام 123
- اشاره 123
- استجابت دعا و نفرین 133
- تولّدی دوباره 138
- اشاره 141
- معصوم نهم امام موسی کاظم علیه السلام 141
- عاقبتاندیشی امام 148
- کرامت و بزرگواری امام کاظم علیه السلام 151
- اشاره 154
- معصوم دهم امام رضا علیه السلام 154
- یادگار همیشه جاوید 162
- فراتر از مدح 165
- اشاره 168
- معصوم یازدهم امام محمدتقی علیه السلام 168
- علم آسمانی 175
- عموی مهربان 179
- معصوم دوازدهم امام هادی علیه السلام 182
- اشاره 182
- ستارهای در شب 187
- حلال مشکلات 191
- اشاره 194
- معصوم سیزدهم امام حسن عسکری علیه السلام 194
- محبوب دلها 201
- هوشمندی امام 204
- معصوم چهاردهم امام زمان علیه السلام 208
- اشاره 208
- مهدی از اهل بیت علیهم السلام 217
- اقتدای حضرت عیسی علیه السلام 220
- فهرست منابع 223
حُصَیْنبن تمیم، تیری بر دهان وی زد و ابوایّوب غنوی، حنجرهاش را هدف قرار داد. هنگامی که امام علیه السلام تلاش میکرد تیر را از حنجره خود بیرون آورد، عمر سعد به او نزدیک شده بود. زینب کبرا هم در حالی که از خیمه بیرون میآمد فریاد میزد:
«ای برادرم، ای آقای من! ای آقای اهل بیت، کاش آسمان بر زمین سقوط میکرد و کاش کوهها، خُرد و پراکنده به صحرا میریخت!» (1)
زرعة بن شریک، با شمشیر، دو ضربت سهمگین به دست چپ و شانه امام زد و سنان بن انس هم با نیزه، ضربتی نواخت که بر اثر آن، زینتِ دوش پیامبر بر خاک افتاد، افتادنی که دیگر توانی برای برخاستنش نبود.
سنان به خولی بن یزید اصبحی گفت: سر امام علیه السلام را از بدن جدا کند؛ ولی او به لرزه درآمد و سنان خود سر امام علیه السلام را از بدن جدا کرد و به خولی سپرد. (2) برخی از مورخان نیز شمر بن ذیالجوشن را قاتل امام مینامند. (3)
1- کامل، ابن اثیر، ج 4، ص 78
2- همان
3- الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج 1، ص 395