کتیبه‌های محبت: فضیلت‌های اهل‌بیت علیهم‌السلام از زبان اهل سنت در قالب داستان صفحه 82

مایه اشک و لبخند رسول‌اللَّه صلی الله علیه و آله‌

از «سعید بن ابوراشد» نقل شده است که «یعلی بن مرّه» که از دوستان نزدیک من است، به من گفته که با گروهی به همراهی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به میهمانی می‌رفتیم.

ناگهان حسین علیه السلام را دیدیم که در کوچه، در حال بازی بود، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله تا حسین را دید، پیش آمد و دستان خود را گشود. کودک، از این سوی کوچه به آن سو می‌دوید. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هم با او بازی و شوخی می‌کرد تا این که او را گرفت!

سعید بن ابوراشد به دوستش گفت: پس از گرفتنش چه اتفاقی افتاد؟

یعلی بن مرّه گفت: با صحنه‌ای باشکوه رو به رو شدیم.

پیامبر صلی الله علیه و آله یک دست زیر چانه و دست دیگر را بر فرق سر حسین گذاشت و بر گونه‌اش بوسه زد و فرمود:

«حسین از من است و من از حسینم؛ خدا دوست دارد هر کس حسین را دوست داشته باشد. حسین، امتی از امت‌هاست.» (1)

شخصی که این سخنان به گوشش رسیده بود گفت: از این که حسین زاده پیامبر است، جای تردید نیست. من