خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 119

1- همان /25/ 17.

می شد. با حفظ قانون سنخیت علت و معلول در عالم نوری که «الواحد لایصدر عنه الا الواحد»؛ نور علی علیه السلام آفریده شد و پس از آن نور واحد به ترتیب نور ائمه دیگر ایجاد شدند. چنین پیوندی و حلقه واسطه در سلسله نظام عِلّی و معلولی خلقت ناگزیر بود؛ زیرا نور اقتضای نورگیری از برترین نور را دارا بود که موجودات دیگر بهمین ترتیب از شدّت وسعه وجودی انوار کاسته شد تا رسید به مراتب ما دون خود.

7- گستره آفرینش نور

«هنگامیکه خداوند بلند مرتبه نور پیامبر، محمد| را آفرید، این نور، هزار سال (ما فوق سال نوری) در برابر خداوند در

مقام قرب((1)) ایستاد. در حالی که او را تسبیح می کرد و ستایش می نمود. حضرت حق تبارک و تعالی پیوسته بدو می نگریست و می گفت: «ای بنده من! تویی مراد ومرید من. تو بهترین خلق منی. به شکوه و جلالم سوگند! اگر تو نبودی هرگز افلاک را نمی آفریدم. هر که تو را دوست بدارد، من نیز او را دوست می دارم و هر آنکه تو را دشمن بدارد، دشمن می دارم پس از شنیدن این گفتگوی خداوند فراتر از توصیف، شبح نوری محمد| به وجود آمد و بدرخشید و جوشش کرد و فوران نمود. انفجار نوری او بالا آمد؛ بگونه ای که خداوند از آن شعاع پر فروغ او، دوازده پرده نورانی دیگری را خلق کرد.

اوّلین پرده، پرده قدرت بود.((2)) این حجاب خود، دارای