خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 269

د- دستامد اجتماعی

1- شیعه با اثبات و تبیین خلقت نوری ریشه هویتی خود را فرو رفته در اعماق ما قبل تاریخ عرفی می داند نه تنها پدیده ای سطحی و این جهانی. از این رو، می توان به درازنا و فراخنای هویت فراگیر تشیع پی بُرد و حقانیت مذهب دیر پای ازلیت و ابدیت آن را برای دیگران آشکار کرد. موقعیت ارزشی، سیاسی، اجتماعی و مذهبی شیعه با تبیین این مهم ارتقا می یابد و رهبران شاخص آن رامی توان از منظر اصل پدید آمدن وجود بررسی کرد؛ مذهبی که نخستین بار، با داده های وحیانی پی ریزی گردید، لباس هستی پوشیده و پرده نیستی را درید. این ویژگی انحصاری مذهب تشیع به شمار می رود که هرگز دیگران بدان دست نمی یابند.

2- عدم تفکیک حقیقی میان شیعه و افراد بی شمار آن، دستامد دیگر خلقت نوریه است که جریان این همانی را نه میان کلی با جزئی بلکه میان کل با اجزاء به تصویر می کشد. این همانی جریان فکری، اعتقادی و علمی را به عنوان نظام و مذهب در اشخاص بی شمار و متعدد متجلّی و آشکار می داند. بنابراین نمی توان جمعی را شیعه دانست در حالی که از آیین، عادات و رسم های واقعی اجراء شده شیعه در سیر تاریخی وجودی خود بریده یا برهنه و یا نیم بند باشند. از همین جا شیعه واقعی و اعتباری یا رسمی به عنوان تمایز اصلی میان مفهوم و مصداق بروز می کند.

3- با تبیین خلقت نوری، هرگز نمی توان جریان شیعه را در اول قرن هجری محدود کردو آن را پدید آمده یا برآمده از نزاع خلافت و تهمت و... دانست. چه رسد به آنکه این مذهب واقعی و نوری را ابداعی بیگانه یا خودی ها شمرد. چنانکه یادآوری شد، شیعیان همانند پیشوایان پاک خویش پیش از خلقت عالم