خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 302

1- بازگشت و توبه ی تو را .

2- صلی الله علیه و سلم.

3- کشف الاسرار/ 1/ 156.

آری! جبرئیل. جبرئیل گفت: از جایت برخیز... و بگو «اللهم إنی اسألک بجاه محمد عبدک و کرامته علیک ان تغفرلی خطئیتی». راوی گفت: آدم همین تعلیم جبرئیل را انجام داد. بی درنگ خداوند به او فرمود: ای آدم! دانش تو از کجا به او (محمد|) رهنمون گشت؟ آدم عرض کرد: ای پروردگارم، آنگاه که از روح خودت در من دمیدی و من بشری سالم و بی نقص شدم. اکنون می شنوم، می بینم، خرد می ورزم و نگاه می افکنم. بر ساق عرش تو نوشته ای دیدم که این بود: «بسم الله الرحمن الرحیم. لا اله الا الله وحده لا شریک له. محمد رسول الله.« چون نام فرشته مقربی و پیامبر مرسلی را در کنار نامت ندیدم جز نام محمد|؛ از این رو دانستم گرامی ترین آفریدگانت نزد توست. خداوند وحی کرد: راست گفتی: بی گمان توبه ای نیک کردی. من هم تو را آمرزیدم. راوی گفت: آدم پروردگارش را شکرگذارد و ستایش نمود. با خوشحالی وصف نشدنی بازگشت به گونه ای که هیچ بنده ای آنگونه ازنزد خداوندش شادمان باز نگشته بود«.((1))

6.هاله ای پر نور

نخبه ای دیگر، با تخلیه درون، نور وجودی کلمات را لمس کرده و چشیده است. از این رو، معنای کلمات را تنها انوار مجرد و مراتب موجودات ملکوتی