خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 322

1. نص قرآنی

اشاره

پشتوانه ی این برداشت که مراد از «کلمات» الفاظ و مفاهیم ذهنی است نه کردار خاص یا اشیای خارجی نص صریح آیات است که هر کدام به دلیل، شواهد و قرائن خاصی نیازمند هستند اما اطلاق «کلمه» بر واژگان چیزی نیست که دلیل مستقل بطلبد؛ زیرا هر کلمه

را عُرف در همان ادراک نخست به واژگان ذهنی حمل می کنند نه مصداق خارجی.

مجاهد و قتاده در یکی از روایت هایی که از آن دو نقل شده گفته اند، مراد از کلمات سخن خدای بلند مرتبه است که فرمود {قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرینَ} (اعراف /23)((1))

برخی این کلمات را مشهور دانسته اند و برخی به عنوان یک قول یادآوری کرده اند و عده ای هم آن را اتفاقی برشمرده اند.

الف) اشکال کلی

1.اثرگذاری اندک

به قرینه مقابله صدر و ذیل آیه، تنها گفتار نمی تواند خاصیت این چنینی در بازگشت آدمی داشته باشد و تأثیر آنی بر جای گذارد. از ذیل آیه {فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه} بازگشت فوری آدم و پذیرش توبه ی او به

آستان پر بخشش پروردگار فهمیده می شود. این حلقه ی واسطه با تکرار الفاظ نمی تواند