خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 325

اهبطو...} ولی چیده شدن {فتلقی آدم من ربه کلمات} پس از {قلنا اهبطوا} در سوره ی بقره با چینش سوره ی اعراف و برداشت یاد شده سازگاری ندارد«.((1)) بدین سان «بازگشت آدم به سوی خداوند چنانکه آیات سوره بقره بدان راهنمایی می کند، پس از فرود آمدن در زمین بوده است. ولی کلماتی را که آدم و همسرش بدان پشیمانی خود را آشکار کرد و بر زبان راند، در بهشت و پیش از فرود آمدن در زمین بوده است«.((2))

3 - 4. ترجیح بدون مرجح

اگر همین کلمات را برخی جز از کل ساختار {و علم الآدم الاسماء کلها} بدانند و ریز موضوع برآمد از موضوع کلی، باز هم پایه قوی تر و ملاک برتر گزینش نسبت به ریز موضوعات دیگر را ندارند؛ زیرا همان گونه که آدم هنگام یادگیری نام ها، این واژگان اختصاصی را یاد گرفت و به عنوان جزء از کل، از آنها با خبر شد، از تمامی اسماء اهلبیت علیهم السلام نیز در آن هنگام آگاهی یافت. اگر فراگیری ترتیبی هم مراد باشد، باید نخست نام های ائمه علیهم السلام را آدم فرا گرفته باشد؛ زیرا نام های آنان در صدر و آغاز تمامی نام ها قرار دارد؛ «و اسمائکم فی الاسماء و اجسادکم فی الاجساد».

چگونه می توان گفت منظور قطعی آیه «کلمات گفتاری» است نه واژگان خارجی؟ أولی تعیّن دارد نه دومی؟