خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 340

الله من حسده و أقر بالولایته و دعا بحق الخمسته: محمد و علی و فاطمه والحسن والحسین صلوات الله علیهم؛ غفرالله له. و ذلک قوله: {فَتَلَقَّی آدَمُ مِن رَّبِّهِ کَلِمَاتٍ}بقره/ 37.((1))

2. «عن ابن عباس قال: سألت النبی| عن الکلمات التی تلقی(ها) آدم من ربه فتاب علیه. قال سأله بحق محمد| و علی و فاطمه والحسن والحسین علیهم السلام . إلا تبت علیه فتاب علیه«.((2))

روایت نخست دلالت صریح بر وجود خارجی و تأثیرگذار خمسه پاک دارد و تنها به نگاشته بودن نام پیامبر بسنده نکرده است. ازاین رو به دلالت مطابقی و ظهور آشکار روایت می توان استدلال کرد که آدم مستقیم و رو در رو با نور وجودی پیامبر| برخود کرده است نه با نام او در بهشت. روایت دوم به دلالت التزامی یا تضمنی بر تابش نور اهلبیت علیهم السلام بر وجود آدم، دلالت دارد.

3. اهلبیت(ع)

«یلمی در مسند فردوس از علی علیه السلام نقل کرد که فرمود:

از پیامبر خدا| معنی این سخن خدا را پرسیدم: {فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه} سپس او فرمود: خداوند آدم را فرود آورد... او یکصد سال بر گناهش گریست تا آنگاه که جبرئیل را به سوی او برانگیخت و به او فرمود: ای آدم! آیا من تو را با دستان خود نیافریدم؟ و در وجود تو از روح خود ندمیدم؟ آیا فرشتگان من بر تو سجده نکردند؟ آیا از بندگانم حواء را به همسریت برنگزیدم؟