خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 349

1- مجمع البیان/ 1/ 378؛ تفسیر الصافی/ 1/ 169؛ البرهان/ 1/ 318؛الخصال/ 1/ 305 .

2- تفسیر عیاشی/ 1/ 153؛ نورالثقلین/ 1/ 149؛ تفسیر الصافی/ 1/ 169.

2. پیشوایان معصوم^

به دیگر احتمال مصداق کلمات افزون برنور وجودی پیشین، تجلی فیزیکی و تحقق منصب امامت پیشوایان شیعه در روی زمین است. ابراهیم، حقیقت نوری وجودی اهلبیت علیهم السلام را در نشأ وجودی خود دریافت اما هنوز به امامت آنان در عالم ماده باور نداشت و شاید تصور می کرد وجود ائمه علیهم السلام منحصر در عالم ملکوت است و در جهان ناسوت تجلی ندارند.

بدین سان، خداوند به ابراهیم مژده می دهد که افزون بر امامت معنوی ائمه علیهم السلام در عالم معنا آنان در عالم ماده نیز امامت خواهند کرد و این مراتب و مراحل به کمال و تمام خواهد رسید. نور وجودی اهلبیت علیهم السلام تا رسیدن به آن مرحله در منصب امامت از نسل وی پشت به پشت منتقل خواهد شد تا در عالم ماده تجلی کنند.

«صفوان جمال گفت: ما در مکه بودیم. گفتگو در چیستی سخن خداوند منزه و بلند مرتبه به میان آمد: {وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ} امام معصوم فرمود: خداوند آنها را با محمد و علی و پیشوایان از فرزندان علی، که درود خداوند برآنان باد، تمام و کامل کرد. همان گونه که در دیگر سخن خداوند هست که «دودمان و تیره ی برخی را از برخی برمی گزیند و خداوند شنوا و داناست. بقره/ 124« آنگاه معصوم فرمود: {إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَاماً قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی قَالَ لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ} بقره/ 124. ابراهیم عرض کرد: ای پروردگار! آیا از نسل من هم ستمگر پدید می آید؟ خداوند فرمود: آری! فلان و فلان و فلان و هر کس