خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 352

1- المیزان/ 1/ 282.

نشده است که منطقه ی محاوره، همان قلمرو زمین و نشأ اعتبار الفاظ و مفاهیم ذهنی بوده است نمی توان کلمات، ماخوذ در آیه را بر این معنا حمل کرد.

ثانیاً:. منظور از کلماتی که حضرت ابراهیم علیه السلام به آنها آزموده شده است، همان کلماتی است که حضرت آدم علیه السلام آنها

را تلقی کرد... روشن است که کلمات مورد آزمون حضرت ابراهیم از سنخ حقایق خارجی بوده نه از سنخ الفاظ و مفاهیم ذهنی.

ثالثاً: چون «کلمات» به معنای حقایق عینی در عالم اعتبار ظهور خاص خود را دارد همه ی آنچه درباره ی الفاظ و مفاهیم ذهنی آنها وارد شده است به ابن دلیل که مرحله ی نازل همان حقایق عینی است، درست است«.((1))

2. مصادیق

2-1. اوامر و نواهی

گاهی «کلمات» به اوامر و نواهی شرعی اطلاق می شود که مراد از آن آموزه های همیشگی دینی بایدها و نبایدهایی است که باید فرد مکلف بدان پایبندی عملی نشان دهد و در زندگی روزمره آنها را به کار برد.

«از کلمه گاهی شریعت می توان فهمید مانند سخن خداوند بلند مرتبه که فرمود: «و تمت کلمه ربک صدقاً و عدله» یعنی کلمات شرعیه که مراد از آن یا خبر دادن صادق است و