خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 375

1- ارجح المطالب/459 ؛ تاریخ دمشق/1 /151 ج 186؛ مناقب مردویه/286؛ مناقب مغازلی/78 ح 130.

2- کفایه الطالب/315 باب 87؛ ریاض النضره/ 3 /103.

و نورپذیری آدم بر مبنای گوینده اش تأویل سخن خدای بلند مرتبه است که فرمود: {فَتَلَقَّی آدَمُ مِن رَّبِّهِ کَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَیْهِ} ((1))

افزون بر این دیدار عینی شهودی روایات دیگری از مأخذ شیعه و سنی نقل شده است که به دلالت التزامی بر نورپذیری آدم از انوار اهلبیت علیهم السلام در بهشت می توان بهره برد.

«ابن مردویه از جابر بن عبدالله از پیام آور خدا| نقل کرد که فرمود: به دروازه های بهشت نگاشته اند: محمد رسول الله| ، علی بن ابی طالب أخو رسول الله، پیش از اینکه آسمان و زمین آفریده شوند هزار سال پیش از آن«.((2))

بی تردید آدمی که در بهشت بندگی می کرد، نخستین بندگان او را هم باید زیارت کرده باشد. نمی توان گفت پدر ما در جای ویژه ای بوده که حقیقت نوری محمدیه و علویه بدان دسترسی نداشته یا وجود پدر جسمانی خود را

پر نور نساخته اند!

2. گهواره ی زمین

فضای پیشین و پسین آیه ی یاد شده در تلقی کلمات بیشتر به فرود آمدن