خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 392

1- لسان العرب/ 2/ 685.

2- مفردات راغب ماده ی قلب .

«حرکت« یا «انتقال« در آیه بکار بریم؛ مفادش این است که نور اهلبیت علیهم السلام پس از آدم در تمامی فرزندان او «منتقل« شد و از جایی به جای «حرکت« کرد. بستر حرکت را می توان ژرفنای جان پیامبران و نفس پاکیزه مادران برشمرد. «شما محرک را« اصل نور و «حرکت دهنده« را پروردگار، مبدأ آن را «مخلوق اول« و مقصد آن را «ختم نبوت« یا تجلی فیزیکی حقیقت محمدیه| بدانید.

2-2. تصرف:

عنصر دوم که از تمامی چهارگونه مصداق «تقلب« می توان بیرون آورد، «اصل تصرف« است که نور ائمه علیهم السلام در گستره اندیشه، حوره گفتار، قلمرو دیدار، محدوده ی شنیدار و دامنه ی کردار نیاکان خود تأثیرگزارد. بی تردید هرگونه عملی که در بیرون از آنها به منصه ی ظهور می رسید با درونمایه ی نور اهلبیت علیهم السلام تجلی می کرد. آنان قالب بود و این نور معنا، آنها پوسته به شمار می رفت و این نور هسته، اصل در تصرف؛ نور ائمه علیهم السلام بود و فرع نیاکان.

3-2ایجاد:

عنصر سومی که در حرکت شیء خارجی پدید می آید و هم در امور غیر محسوس و نیز در کشورداری و تصرف «اصل ایجاد« است. در واقع اینگونه تغییرات پیش از آن نبود و پس از استقرار نور پدید می آمد. مایز میان تصرف و ایجاد، بود و نبود است. در تصرف، شیء وجود دارد و متصرف تنها حالت آن را تغییر می دهد اما در ایجاد چیزی پیش از متصرف نیست بلکه او حقایق تازه ای می آفریند. نور ائمه علیهم السلام در جایگاه فیض رسانی تمامی موجودات پایین تر از خود را ایجاد کرد و همه را به «اذن الله» آفرید. در واقع خداوند نظام و مراتب خلقت را از مجرای فیض اهلبیت علیهم السلام چید و موجودات راپدید آورد. این معنی از همه کاربردها، برتر و دقیق تر و به معنی واژه «تقلب« نزدیک تر است.