خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 416

1-2. صراحت مفسران:

برخی از مفسران با صراحت خداپرستی نیاکان پیامبر| را مطلق معنی کرده اند و مراد از آن را نیاکان پدری و مادری برشمرده اند. همان گونه که نور اهلبیت علیهم السلام در تیره پشت پدران خداپرست قرار داشت و از یکی به دیگری منتقل می شد، همان گونه مادران که نورشان را بر دوش می کشیدند همگی مسلمان و پیرو دین حنیف بودند.

هیچ یک از آنان در برابر غیر خدا سر به زمین فرود نیاوردند:

مراد از آیه گردش تو در تیره پشت پدران است که همگی مسلمان بوده اند و آنان خدا را می شناختندو تنها برای او سر به زمین می ساییدند و هرگز برای غیر خدا که علمی بدان ها نداشتند، سجده نکردند.« ((1)) آری «حرکت نور محمد| در پشت پدران و رحم مادران از آدم به نوح و از او به ابراهیم و... دیگر نیاکان« ((2)) بر پایه ی مسلمان بودن نیاکان صورت گرفت نه چیز دیگر.

2. ایمان

نیای اهلبیت علیهم السلام به اصل نور، شعاع نوری و اشعه های آن که از این کانون می تابید باور داشتند. ایمان به یک نیروی درونی نهفته در ژرفنای جان که هرگز به چشم تن نمی آمد و با اندام های حسی لمس نمی شد.