خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 438

1- بحارالانوار/ 15/ 38.

همواره پایبندی عملی اش را بدان نشان داد. هیچ گاه نور اهلبیت علیهم السلام از میان چشمانش برطرف نشد تا آنگاه که ازدواج کرد... هنگامی که با همسرش درآمیخت، همسر او به «انوش» باردار شد. خانم او هنگام حاملگی آوایی را می شنید که می گفت: گوارایت باد ای سپیدرو. در واقع خداوند نور سیدالمرسلین، سالار آغازین و پایانی را در وجود تو به امانت گزارده است. هنگامی که «انوش« به دنیا آمد، «شیث« از او پیمان گرفت همان گونه که از خودش پیمان گرفته شده بود. سپس نور از وی به «قینان« منتقل شد.« ((1))

3. ارث الهی

حاملان نور همواره اصرار داشتند که این میراث مانند دیگر میراث های بجا مانده معمولی نیست تا میان تمام فرزندان مساوی تقسیم گردد. بلکه میراث ویژه و الهی است و میراث بر آن را تنها پروردگار معین می سازد نه عقلانیت پدرانه یا عواطف مادرانه و یا عادات جامعه. بنابراین در واگذاری و انتقال به دیگران جز خواست و اراده ی پروردگار دیگر عوامل نقش تعیین کننده نداشت، گاهی این نور به فرزند بزرگ گاهی به کوچک و چه بسا به فرزند میانه بدون مسائل عرفی منتقل می شد.

«هنگامی که هاشم فرزند عبد مناف با سلمی دختر عمر و بن نجاریه پیمان زناشویی بست، پس از مدتی سلمی به عبدالمطلب که جد رسول خدا| بود، باردار شد. آن نور