خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 472

1- صحیح بخاری/ 4/ 166؛ المناقب / 23؛ ینابیع الموده/ 1/ 62؛ تفسیر المظهری/7 / 93.

«امام صادق علیه السلام فرمود: فرشتگان همواره پشت سر آدم علیه السلام صف می کشیدند. از این رو آدم علیه السلام به پروردگارش عرض کرد: پروردگار! چرا فرشتگان پشت سرم صف می کشند؟

خداوند فرمود: تا نور فرزندت محمد| را تماشا کنند. آدم عرض کرد: پروردگارم! آیا آن نور را جلو صورتم قرار می دهی تا فرشتگان از پیش رویم آن را تماشا کنند؟

خداوند آن نور را در پیشانی آدم گذارد. از این رو فرشتگان پیش پای آدم صف می کشیدند. آنگاه آدم از پروردگارش خواست آن نور را در جایی قرار دهد که خود آدم نیز آن را بنگرد و تماشا کند! بدین سان، خداوند آن نور را در انگشت

سبابه اش نهاد که نور محمد| از آن می رخشید و نور علی علیه السلام از انگشت وسطی اش می تابید و نور فاطمه÷ کنار نور علی علیه السلام در انگشت دیگرش نور می افکند. نور امام حسن علیه السلام در کلک آدم پرتو افکند و نور امام حسین علیه السلام در شصت وی تابید. انوار آنان مانند قرص خورشید در سینه ی آسمان می درخشیدند؛ نظیر ماه در شب چهارده.« ((1))

ج. فرمان برداری

1. ستایش

نور اهلبیت علیهم السلام در مراحل وجودی اش، هیچ گاه خدا را فراموش نکرد و