خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 491

را به شوخی وامی داشت تا یکماهه شد... یهود هرگاه به او می نگریست کینه شان بیشتر می شد. چون می دانستند از او چه نوری می درخشد و با تاریکی های وجودشان چه می کند.« ((1))

پروردگار تمام حالات نور را زیر نظر داشت و خود از آن پاسداری می کرد اگر این گونه نبود، این چراغ در آغاز شب خاموش می شد و جامعه را در کام شب پرستان وا می نهاد. با پاسداری ویژه ی پروردگار بود که اینک آخرین حلقه ی نورافشان، جهان مادی را برپا داشته و بشر را رهنمون می گردد.

8. باور نخبگان به نور

برخی از مردم و نخبگان الهی، از نور اهلبیت علیهم السلام نور پذیرفتند و تاریکی های وجود خود را روشن کردند. پرتوافشانی نور اهلبیت علیهم السلام بگونه ای نبود که آشکار نگردد و دیگران آن حقیقت را برنتابند:

«پیش از آنکه نور علی علیه السلام در رحم مادر قرار گیرد، مرد وارسته و عبادت پیشه ای در آن روزگار بسرمی برد بنام مبرم... او هر درخواستی از خداوند کرده بود برآورده شده بود. خداوند فراتر از توصیف در قلب او حکمت را نهاده بود و پیروی نیک پروردگار را به وی الهام.

از این رو، از خداوند بلند مرتبه دیدار ولی اش را آرزو کرده