خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 493

1- الفضائل/ 132؛ کفایه الطالب/ 405؛ کشف الغمه/ 1/ 60؛ روضه الواعظین/ 88 .

9. توسل به نور

تابناکی، گره گشایی و راهنمایی نور اهلبیت علیهم السلام بگونه ای بود که مردم در تنگناه های زندگی بدان توسل می جستند و از نیروی پایان ناپذیر این چشمه سار مدد می گرفتند. پیشوایان پاک در صلب نیاکان دست بینوایان را می گرفت و گره از کار فرو بسته ی شان وا می کرد:

«هنگامی که شیبه با مطلب عمویش به خانه خدا رسید، میان چشمان او نور رسول خدا| می درخشید. قریش با آن نور تبرک می جستند. هرگاه به آنان مصیبتی می رسید یا درد و رنجی فرود می آمد یا قحطی، مکیان را محاصره اقتصادی می کرد، به نور وجودی رسول خدا| متوسل می شدند. از این رو، خداوند، هر آنچه برایشان از ناگواری ها فرود آمده بود؛ همه را برمی داشت.« ((1))

بی تردید مردم به حقیقتی که تأثیرگذار نباشد هرگز دست توسل دراز نمی کند و در صدد چاره جویی برنمی آید. تأثیرگذاری بی شمار نور ائمه را آنان در زندگی روزمره شان می دیدند که دیگر بار بدان حقیقت چنگ می زدند.