خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 509

پاک نماید و با این وجود خمسه نوریه خدا را نخواند مگر اینکه خداوند دعایش را مستجاب می کند.«((1))

2. آبروداری

هرگاه پیامبری ترک اولی می کرد، احساس سنگینی روحی و تیرگی قلبی می نمود. برای سبکبال شدن و پرواز دادن دوباره ی روح نبوت به جایگاه برین، از نیروی درونی نور اهلبیت علیهم السلام مدد می جستند. گاهی این گونه لغزش ها در زندگی آنان پیش می آمد و برای بازیابی شخصیت اصلی خود دوباره از مجرای نوری ائمه علیهم السلام حرکت می کردند. همین نیروگیری و توسل دائمی، منزلت آنان را پاس می داشت و شخصیت شکل گرفته ی پیامبران را بازسازی می نمود.

«امام حسن عسکری علیه السلام فرمود:

هنگامی که آن لغزش از آدم سرزد، عذر به پروردگار فراتر از توصیف آورد و گفت: پروردگارم! بر من ببخش و عذرخواهی ام را قبول کن و مرا به جایگاه نخستینم برگردان و منزلتم را نزد خودت بالا بر! هنگامی که کوتاهی و لغزش من نزد تو آشکار گردید و پیامدش در اندام های بدنی و دیگر تن و جانم بر جای ماند.

خداوند بلند مرتبه به آدم فرمود: آیا دستور مرا یادآور نمی شوی که به تو گفتم: مرا به محمد و خاندان پاکش، هنگام تنگدستی و گرفتاری ات که به تو رو می آورد، بخوانی؟!