خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 510

1- تفسیر فرات الکوفی/ 58.

آدم عرض کرد: آری ای پروردگار.

خدای فراتر از توصیف به او گفت: بدین سان، به محمد و علی و حسن و حسین متوسل شو؛ آنگاه مرا بخوان تا حاجتت را برآورم و بیشتر از آنچه می طلبی برایت بفرستم.

پس آدم عرض کرد: ای پروردگار! ای سالارم! در واقع منزلت آنان نه تنها در نزد تو نزدیک است که با توسل به آنان توبه ام نزد تو پذیرفته می شود و لغزش ام آمرزیده. من همانم: که برای وی فرشتگانت سجده کردند و بهشت را تو برایش قرار دادی و حواء را همسرش برگزیدی و فرشتگان گران قدرت را خدمت گزارش نمودی.« ((1))

3. شهود درونی

نور اهلبیت علیهم السلام روح نیاکان را روشن می کرد و پرده از تاریکی های روانی آنان برمی گرفت ولحظه به لحظه آنان را بالاتر و بلندتر می برد. مراتب ایمانی و علمی که برتر از آن برای آدمیزاد قابل تصور و دست یابی نبود. همان گونه که ابراهیم علیه السلام با برترین یافته های شهودی خود را در آتش افکند و هرگز به ادراک حواس توجهی نکرد. چنانچه به این باور برین و دانش بی بدیل نمی رسید با سلامتی اندام های معرفتی هرگز حاضر نمی شد خود را در میان آتش افکند.

برتری ملکوت برنا سوت و شهود قلبی بر درک حسی و عقلی، مهم ترین