خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 511

1- تفسیر عسکری/ 226؛ البرهان/ 1/ 197؛ تأویل الآیات/ 1/ 46ح 21.

ملاک علمی نوری بود که حقیقت نبوی به نیاکان خود هدیه کرد. بی مانندترین سرمایه ای که از راه تجارت های عادی بنده با پروردگار و خود و جامعه به دست نمی آمد.

4. تعمیق فضیلت

نور اهلبیت علیهم السلام خوی آدم را نیز تغییر می داد همان گونه که نیروهای درونی اش را. آنگاه که وی به خودپسندی نسبی افتاد، این نور باپرتوافکنی اش پرده های عجب نیایش را درید. از سوی دیگر، انبساط روحی و شادی نیاکان را در طول زندگی و هنگامه ی ناامیدی به وجود می آورد. شاد کردن بندگان و بزرگان کار آسان و ساده ای نیست تا بتوان به آسانی از عهده اش بیرون آمد.

ابن عباس از پیامبر خدا| نقل کرد که پیامبر فرمود: هنگامی که خداوند بلند مرتبه آدم را آفرید و از روح خود در او دمید، آدم عطسه کرد. بی درنگ خداوند بر وی الهام کرد تا لب گشاید: «الحمدلله رب العالمین« گوید. آنگاه خداوند فرمود: پروردگارت به تو مهر ورزد! هنگامی که فرشتگان نزد وی فرود آمدند، خودبینی (نسبی) به وی رخ داد. از این رو، عرض کرد: ای پروردگار! آیا موجودی آفریده ای که او از من پیش تو دوست داشتنی تر باشد؟ خداوند پاسخش نداد. بار دوم همان پرسش را برزبان راند باز هم پاسخی نیافت. بار سوم همان پرسش و همان بی جوابی. پس از درنگی، خداوند پاک و منزه فرمود: