خلقت نوری و ظهور صلبی اهل بیت علیهم السلام صفحه 561

1- سنن ترمذی. 5/ ح 3686 ص 244/ کتاب مناقب باب 20/ ینابیع الموده/ 1/ 53.

ه-) ر ه آورد

1. قلمرو فردی

1-1. زدودن اندوه

«بکم ینفس الهم و یکشف انصر.« ((1))

واژه ی «بکم« هر چند ضمیر مخاطب جمع است و تمام مراتب حقایق اهلبیت علیهم السلام را در برمی گیرد ولی می توان با این واژه یکی از مراتب را قصد کرد همان گونه که می توان تمام مراتب را مصداق خطاب «بکم« دانست. با در نظر گرفتن حقیقت وحدت نوری ائمه علیهم السلام حضور و غیاب، فرد و جمع، اول و آخر، ظاهر و باطن شان یکسان است. «با« در «بکم« به معنی سببیت، بیشتر از دیگرمعانی سازگاری دارد.

گاهی فشارهای درونی گذشته انسان را پریشان می سازد و گاهی سنگین اندوه نیامده و بیشتر زمان حال. در هر سه صورت چه منشأ اندوه برای ما آشکار باشد یا پنهان در اصل غمگینی و سنگینی روح تفاوت ندارد. همان کوه های غم که گاهی کمر آدم را خم می کند و اعصاب را بمباران و اندام های بدنی را ویران.

در روزگار انفجار اطلاعات و در جامعه های باز، آنان که با دست خود ریسمان به گردن می اندازند و با پای خود زیر چوبه دار می ایستند، کم نیستند. همان افراد روانی، عقده ای ها و به پوچی رسیدگانی که نتوانستند گره های کور روح خود را با معنویت بگشایند، نسیم عطرآگین حقیقت محمدیه| در سپیده ی بامداد گره بند قبای غنچه های درون را وا می کند و گل های شادی در بوستان دل یکی پس از دیگری می شکفد.