فضائل اهل بیت علیهم السلام از منابع اهل سنت صفحه 143

دشمنی میورزد. عمر به او گفت: گمان می برم که از منافقین باشی. از رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) شنیدم که می فرمود: «نسبت به علی به من، به منزله هارون به موسی(علیه السلام) است; جز این که پیامبر بعد از من نیست[ یعنی، او برادرم و وزیر و خلیفه و وصی من است; فقط پیامبر نیست](1).

عبدالله بن عباس گفت: گروهی نزد عمر نشسته بودند و درباره آنان که به اسلام آوردن سبقت گرفته اند، گفتگو می کردند. شنیدم عمربن خطاب می گفت: اما در مورد علی(علیه السلام) از رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) شنیدم که فرمود: در او سه ویژگی وجود دارد; اگر یکی از آن سه خصلت در من بود، دوست دار تر بود نزد من از آنچه خورشید بر آن می درخشید. من، ابو عبیده، ابوبکر و گروهی از صحابه در محضر پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) بودیم، حضرت(صلی الله علیه وآله وسلم) با دست بر شانه علی(علیه السلام) زد و درباره او فرمود: «ای علی! تو اولین مؤمن از حیث ایمان هستی و اولین مسلمان در گرویدن به اسلام می باشی، و تو نسبت به من، به منزله هارون نسبت به موسی(علیه السلام) هستی(2).»

بین عمر و شخصی، راجع به مسأله ای منازعه واقع شد. عمر گفت: این فرد نشسته بین من و تو حکم کننده باشد و اشاره به علی بن ابی طالب(علیه السلام) کرد. آن مرد گفت: این مرد بزرگ شکم. عمر از جا برخاست و گریبان او را گرفت تا او را از زمین بلند کرد، سپس گفت: «آیا می دانی چه کسی را کوچک شمردی؟ (کسی که) مولای من و