دلایل عصمت امام از دیدگاه عقل و نقل صفحه 140

روایت روشن خواهد شد که وی به سبب بهره‌مندی از مکتب امام صادق (ع) از مدافعان این عقیده است نه از مطرح کنندگان آن. این دو روایت را در اینجا بیان می‌کنیم:

روایت اول

«حسین أشقر» می گوید:

به هشام بن حکم گفتم: «این گفته شما که «فقط معصوم می‌تواند امام باشد» به چه معناست؟» هشام در پاسخ گفت که این مطلب را از امام‌صادق (ع) پرسیدم و ایشان فرمود: «معصوم کسی است که به یاری و توفیق خدا از انجام دادن اعمالی که خداوند منع کرده است، خودداری می‌کند و خداوند تبارک و تعالی فرمود: «و هر کس به خدا تمسّک جوید، به راهی راست هدایت شده است»(1)

چنان‌که ازاین‌روایت برمی آید هشام بن حکم پاسخ حسین أشقر را مستند می‌کند به پاسخی که امام به او داده است. اگر هشام بن حکم، بنیانگذار این عقیده باشد لازم نیست آن را از امام بپرسد. افزون بر این، مضمون روایت به گونه ای است که نشان می دهد عصمت قبل از آن، چنان مطرح بوده است که حسین أشقر نیز از آن خبر دارد. ولی گویا از معنا و حدود و ثغور آن چندان اطلاع ندارد؛ زیرا پیش از این زمان، در کلمات پیامبر (ص) و امامان قبلی واژه عصمت درباره امام به کار رفته بود.

در واقع، هشام که متکلم است می خواهد ابهامی را که برای او درباره عصمت امام مطرح است بازگو کند تا امام صادق (ع) آن را تبیین کند و

1- بحارالانوار، ج٢۵، ص١٩۴.