حلال و حرام مالی صفحه 401

« کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إِلاّ وَجْهَهُ» 1

« کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ * وَ یَبْقی وَجْهُ رَبِّکَ» 2

دربارۀ حضرت حق «یبقی ربّک» معنا ندارد. ذات او ابدی است؛ لذا می فرماید:

« وَ یَبْقی وَجْهُ رَبِّکَ» 3 «وجه» غیر از «ربّ» است؛ یعنی هر چیزی که به خدا وصل است. حقیقتی است که در آیه به «ربّ» اضافه شده است. هر چیزی که به «ربّ» اضافه می شود، قطع و بسته نمی شود.

باز بودن پروندۀ خوبان عالم

چقدر عجیب است. پیغمبر صلی الله علیه و آله هزار و پانصد سال قبل از دنیا رفته است، خدا می فرماید: تا ابد او را با رحمتم تغذیه می کنم:

« إِنَّ اَللّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی اَلنَّبِیِّ» 4

«یصلّون» فعل مضارع است و در این آیه شریفه بر استمرار دلالت دارد؛ یعنی با رحلت پیغمبر صلی الله علیه و آله اتصال به خیرات و گیرندگی ثواب در ایشان نمرده است. به همین خاطر من دارم به او می پردازم و تمام فرشتگان نیز از من می خواهند که به او بپردازم. این پرداخت، ابدی است و قطع نمی شود.

این مسأله دربارۀ نفس، که در ارتباط با تغذیۀ حسنات است، وقتی نفس با