از احتضار تا عالم قبر صفحه 4

و مواقف آن و میزان و شهود و گواهان قیامت و بهشت و جهنم.

در تمامی این مباحث به پرسش ها و شبهات مربوط به آن نیز پاسخ لازم داده خواهد شد تا- ان شاءالله - نتیجه این گفتارها معرفت و آشنایی بیشتر با اصلی ترین بخش حیات و آمادگی بهتر برای استقبال از عوالم بی پایان ملکوت باشد.

مرگ اندیشی

بدون تردید یکی از مهم ترینرسالت های انبیای الهی تذکر و یادآوری همین گونه معارف بوده است. مولوی از زبان قوم سبا نقل می کند که به پیامبرانشان چنین می گفتند:

طوطی نقل و شکر بودیم مامرغ مرگ اندیش گشتیم از شما

ما پیش از آمدن شما در خوشی و سرور بودیم. (البته از نوع خوشی اهل غفلت و بی خیالی.) ولی با آمدن شما پیامبران، مرغ مرگ اندیش شده ایم.

بی جهت نیست که حدود 1200 آیه از قرآن، یعنی حدود یک پنجم قرآن، در همین موضوع است و تقریباً هیچ صفحه ای از صفحات مصحف شریف خالی از ذکر آن نیست.

مرحوم علامه مجلسی نیز در جلدهای ششم، هفتم و هشتم «بحارالانوار» چند صد روایت در این باره آورده است.

متأسفانه در دنیایی زندگی می کنیم که یاد مرگ و زندگی پس از آن کم رنگ شده و به یک معنا در فرهنگ جهانی حذف شده است.