رازهای نهان در موسیقی (جوان و موسیقی) صفحه 100

کاشف بودن اجماع از قول معصوم مبتنی بر چهار شرط زیر می­باشد :

1- اجماع از ناحیۀ قدمای فقهی زمان غیبت ، انجام گرفته که به زمان حضور معصوم نزدیک بوده است .

2- همۀ اجماع کنندگان یا بعضی از آنان به مدرک حکم تصریح نکرده باشند .

3- قرائنی از زمان امامان معصوم علیهم السلام و اصحابشان بر خلاف مطلب مورد اجماع وجود نداشته باشد .

4- مطلب مورد اجماع از مسائلی باشد که جز از ناحیۀ شرع به دست نمی­آید .

با توجه به مطالب فوق، اجماع در حرمت موسیقی و غنا – که مدارک حکم در عبارت اجماع کنندگان آمده است – نمی­تواند دلیل مستقلی باشد، بلکه فایدۀ اجماع در این گونه موارد که دلیلی از کتاب یا سنت وجود دارد ، این است که مؤید دلالت آیه و روایت می­باشد ؛ یعنی معلوم می­شود همۀ فقهاء در فهم معنای آیه یا روایت اتفاق نظر دارند؛ مگر این که از اجماع و اتفاق نظر همۀ فقهای شیعه معلوم شود این حکم از ضروریات مذهب امامیه است – هم چنان که در عبارت بعضی از فقهاء مانند میرزای قمی ، صاحب جواهر، شریف کاشانی و نراقیین به این مطلب تصریح شده است- در این صورت از اعتبار بیشتری برخوردار بوده و می­تواند دلیل محکمی بر حرمت غنا و موسیقی به حساب آید . در این جا به عبارت برخی از فقهایی که ادعای اجماع فرموده­اند ، اشاره می­شود .

ادعای اجماع فقها در حرمت موسیقی

فقهای اسلام در حرمت موسیقی ، ساخت و ساز و خرید و فروش آلات موسیقی اتفاق نظر دارند و برخی از فقهاء به این اجماع تصریح کرده­اند .