رازهای نهان در موسیقی (جوان و موسیقی) صفحه 37

مجالس لهو و لعب و محفل اهل معصیت و طرب باشد و نیز با آلات موسیقی ملایم و موافق باشد .(1)

2- بین فقهای شیعه در حرام بودن غناء اختلافی نیست و اجماع و اتفاق ایشان در حرمت غناء مسلم است و صاحب مستند حرمت غناء را از جملۀ ضروریات دین دانسته و صاحب ایضاح اخبار وارده در حرمت غناء را به حد تواتر شمرده است .

بلی در معنی غناء و حقیقت آن مختصر اختلافی است و آنچه را که شیخ انصاری علیه الرحمه در معنی غناء بیان فرموده مورد تأیید و فتوای اکثر مراجع و علمای اعلام است .

غناء عبارتست از : آوازی که طرب آور بوده (یعنی بالقوه ، هر چند بالفعل هم به سبب موانعی طرب آور نباشد ) و مطابق با لحن فساق و فجار باشد و نیز مناسب با آلات موسیقی و رقص (مانند اقسام تصنیفها ) باشد چنانچه در عرف آن را آواز پای تار ، یا تنبک می­گویند و از شنیدن آن جهت شهوت تحریک شده و شخص بالتذاذات شهوانیه مایل می­شود .(2)

موسیقی مطرب و لهوی

آن است که به سبب ویژگی­هایی که دارد انسان را از خداوند متعال و فضائل اخلاقی دور نموده و به سمت بی بند و باری و گناه سوق می­دهد و مرجع تشخیص موضوع عرف است .(3)

موسیقی مطرب

معنای مطرب این است که حالت غیر عادی از نظر وجد و نشاط به وجود آورد . (4)

1- 1- گناهان کبیره ، ج 1 ، ص 265.
2- 2- گناهان کبیره ، ج 1، ص 272.
3- 3- استفتائات مقام معظم رهبری ، ص 348، س 1130.
4- 4- استفتائات آیت الله فاضل لنکرانی ، ج 1 ، ص 285، س 1006.