مرگ و فرصتها: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 100

ص:99

است، در توان همۀ انسان ها است که هر وقت گناهی در زندگی آنها به وجود آمد، مرتکب نشوند. این کار را می توانند انجام دهند.

2- ترک محرمات

همان گونه که انسان می تواند همۀ کارهای خوب را انجام دهد، می تواند همۀ کارهای بد را نیز ترک کند، چون این طرف با آن طرف فرقی نمی کند. انجام بیشتر هزینه می برد تا انجام ندادن. بالاخره اگر بخواهد کار خیری کند، مالی باشد، باید دست در جیب کند و پول بدهد و بخشی از پولش را کم کند. فقط کم شدن پول نیست، تحریک به علاقه نیز هست. همه به پول علاقه دارند و هیچ کس نمی تواند به مردم بگوید که چرا به پول علاقه دارید.

علاقه به پول امری طبیعی و خدادادی است. ولی انسان باید بیدار باشد که این علاقه، او را منحرف نکند، چون اگر به خیلی از علاقه ها توجه شود، مایۀ انحراف می شود.

دو مسأله در پول مطرح است: یکی مسئلۀ حرص است و دیگری مسئلۀ بخل.

انسان حرص می زند تا کل پول دنیا را مال خود کند. بخل می ورزد که ریالی از اموال خود را به کسی ندهد، که هر دو زشت و مورد نکوهش است.

علاقه را باید در حدی نگهداشت که نه حریص شود و نه بخیل و حتی پولدار هم جواد بشود. جواد اسم خداست، یعنی دارندۀ جود، سخاوت، دست و دل باز، کریم. در دعای شب جمعه می خوانید:

«یا دائم الفضل علی البریّه» (1)

خدا دارد و دائماً احسان می کند. هم خدای دارایی است و هم این خدای دارا، بخیل نیست، بلکه به طور دایم بر بندگانش تفضل می کند و نیز دوست دارد که هر