مرگ و فرصتها: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 318

ص:317

شما را به آنان نشان می دهند که این کتاب دست خط فلان استاد است.

فکر کنید که از این فرصت جوانی چگونه می توان استفاده کرد. این خیلی مهم است. «شبابک قبل هرمک» اما اگر عمر شما به هشتاد سالگی برسد، جوانی دیگر نیست تا آن را غنیمت بدانید.

دزدی روزگار از عمر جوانی

شعری از پروین اعتصامی (1) که سی و سه ساله بود و از دنیا رفت بگویم. دیوان شعرش جزء دیوان های ردۀ اول شعرای ایران است. چون دید میل به شاعری دارد، رفت و کار کرد. بعد در شعر گفتن در ردۀ ناصرخسرو قبادیانی (2) شد.

جوانی چنین گفت روزی به پیری

شب ها صبح و صبح ها شب شد و جوانی خود را در چاله ریختم. اکنون که بیدار شدم، می بینم که جوانی دیگر نمانده است.

متاعی که من رایگان دادم از کف

و اکنون که سرمایه ای ندارم، چگونه تجارت کنم؟

جوانی را دیدم که وضع آن جوان برای من خیلی درس بود. برخورد اول من با او در شهر قم بود. گفت: من اهل تهران هستم. سی و دو نوع خط نشانم داد، نسخ، ثلث، نستعلیق، شکسته نستعلیق، کوفی، مصری، حجازی. سی و دو نوع خط بود.

گفت: این خط های من است. کسی که خط شناس باشد، می فهمد که چقدر زیبا