مرگ و فرصتها: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 349

ص:348

1- (1)) - بقره (2) : 2 - 3؛ «در [ وحی بودن و حقّانیّت ] این کتابِ [ با عظمت ] هیچ شکی نیست ؛ سراسرش برای پرهیزکارانْ هدایت است . * آنان که به غیب ایمان دارند و نماز را بر پا می دارند و از آنچه به آنان روزی داده ایم ، انفاق می کنند .»
2- (2)) - توبه (9): 35؛ «این است ثروتی که برای خود اندوختید ، پس کیفر زراندوزی خود را بچشید .
3- (3)) - توبه (9): 35؛ «روزی که آن اندوخته ها را در آتش دوزخ به شدّت گرما دهند و پیشانی و پهلو و پشتشان را به آن داغ کنند [ و به آنان نهیب زنند ].»

پول هایتان بمانید.

اغتنام به قدر توان

فرصت پول و دارایی را غنیمت بدانید. خیال نکنید اگر پول ما خیلی کم باشد و بخواهیم در راه خدا بدهیم، باعث شرمندگی است. در روایات افطار ماه رمضان داریم: در ماه مبارک رمضان افطاری بدهید: «ولو بشقّ تمره» (1) گر چه به نصف خرما باشد.

اگر بیشتر دادی، بیشتر ثواب می بری. یک تخته فرش، یک قطعه زمین، یک خانه می توانی بسازی، مدرسه، درمانگاه، بیمارستان، هر چه که می توانی. البته نه این که شخص پولدار بگوید: ما از کنار مسجد رد می شویم، نماز آنان اول افطار است، برویم و یکی یک خرما به آنها بدهیم تا ثواب افطاری دادن راببریم، در حالیکه دو میلیارد ثروت دارد، پنج سیر خرما گرفته و می خواهد ثواب باعظمت افطاری دادن را ببرد، خدا به او می گوید: مرا مسخره کرده ای؟ من آن نصف خرما را به کسی که ندارد بدهد گفتم، نه تو که این همه پول داری. این انفاق نیست.

اگر راست می گویی، چند میلیون تومان بیاور و درون پاکت بگذار، به عالم مسجد بگو: مشکل دار در این مسجد کیست؟ به آنها بدهید تا مشکل او حل شود.

این انفاق است.

و اما آخرین آیه در رابطه با پول:

« أَ رَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ * فَذٰلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ * وَ لاٰ یَحُضُّ عَلیٰ طَعٰامِ الْمِسْکِینِ » (2)

حبیب من! کسی که دین مرا منکر شده است، دیده ای؟ اگر ندیدی، نشانت بدهم. آن کسی که پول دار است، ولی وقتی یتیمی آمده، او با رنج و عصبانیت یتیم