مرگ و فرصتها: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 89

ص:88

شرط هم نشینی با پیامبر صلی الله علیه و آله در بهشت

شخصی بیابانی و پابرهنه که از شترچران های خیلی دور بود، به پیغمبر صلی الله علیه و آله عرض کرد: من می خواهم در بهشت در کنار شما باشم، من کیسه ام از عمل پر نیست، چون من از همۀ دین، فقط نماز و روزه دارم، پولی ندارم که به مکه بروم، جوان نیستم تا به جبهه بیایم، گندم و طلا و نقره نیز ندارم که زکات بدهم، اما دلم می خواهد در قیامت، کنار تخت شما تختم را بگذارند. فرمودند: بهشت که کوچک نیست. گفت: پس تمام است؟ فرمودند: نه. گفت: چه کار کنم که بشود. فرمود: سه جای بدنت را تا زمان مردن نگهدار تا هرز نرود؛ زبان، شکم و شهوت.

دروغ نگو، فحش نده، غیبت نکن، آبروی کسی را نبر، به شکم خود لقمۀ حرام نده، شهوت را در حرام نبر. این گونه راه باز می شود تا تو در بهشت کنار من باشی. (1)باید مصالح فرستاد. عده ای هنوز برای مرگ آمادگی ندارند، نمی دانم راست می گویند یا نه؟ می گویند: مرگ خوب چیزی است. چه کسی می گوید خوب چیزی است؟ اگر برای مرگ آمادگی نداشته باشد، خیلی بد و وحشتناک است.

مفاد گفتگوی سلمان با مرده ها

سلمان به پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله عرض کرد: من دلم گرفته است. حضرت فرمودند:

می خواهی که راه را باز کنم؛ چشم دلت باز شود، تا به بقیع بروی و با مرده ها حرف بزنی؟ عرض کرد: بله. فرمودند: من زمینۀ باطنی تو را آماده می کنم، برو بر سر هر قبری که می خواهی بایست، و با صاحبش حرف بزن. حرف زدن سلمان با مرده ها طول کشید. نوشته اند که یکی از صحبت های او این بوده است: به مرده گفت: وقتی که تو را در قبر گذاشتند، چیزی احساس کردی؟