تربیت از دیدگاه قرآن صفحه 65

علیه السلام - هستید. یک دهن خواهم به پهنای فلک که تازه بگویم که نمی توانم چیزی در وصفش بگویم!، در کنار مرقد این مرد الهی هستید و دانشگاه رضوی مرتبط با آن حضرت است، خوشا بحالتان، امکانات هم هست. اصلا همین که نگاه می کنید به قبرمطهر ارزش والایی دارد. نمی دانید چه فیضها و فوزها در اینجاست! بنده را شاید به آن گوشه ها هم راه نداده باشند ولی بعضیها که لذتش را شاید درک کرده باشند می دانند.به هر حال، شما که این امکانات را دارید باید کوشش کنید و علوم مربوط به خودتان را جلو ببرید و نشان بدهید که می توانید تحولی ایجاد کنید.

قدری طول دادم، ولی چون سخن به آقای دکتر محمود حسابی رسید، دوست داشتم برخی از بحثهایی که در دانشگاه تهران داشتم به شما منتقل کنم که با سربلندی جواب بدهید و واهمه ای به خود راه ندهید و بعد هم بگوئید علم و ایمان از یک جا سرچشمه گرفته اند، هردو از طبیعت برخاسته اند و نهج البلاغه و قرآن ما پر است از این گونه رهنمودها

دنباله بحث

خداوند، وقتی در سوره بقره درباره آدم با ملائکه گفتگو می کند، علم و دانش سرشار و خلافت و جانشینی او را به رخ فرشتگان می کشد، و بعد که فرشتگان اعتراف می کنند می فرماید : اکنون به خاک افتید و برای او سجده برید.

اما در دو آیه دیگر که یکی در سوره حجر و دیگری در سوره ص می باشد چنین می فرماید:«فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ»(حجر/ 29 وص/ 72).

در آن آیه توجه به علم آدم بود و در این آیه توجه به کلمه« ونفخت فیه من روحی است.»«وقتی که از روح خودم در او دمیدم». اگر گفته شود : خدا که روح ندارد پس چگونه