جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 108

(166) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

«وَ مــا ظَلَمْنـاهُـمْ وَ لكِـنْ كـانُوا هُمُ الظّـالِمينَ!» (76 / زخرف) ما به ايشان ستم نكرده‌ايم و ليكن خودشان ستمكاران بودند! براي اين‌كه خداي تعالي تنها جزاي اعمـالشـان را بـه ايشـان داده پـس ايـن خودشان بودند كه به خود ستم كردند و نفس خـويش را بـا اعمـال زشـت بـه شقـاوت و هـلاكـت افكندنـد. (1)

درخواست ماكثون از مالك يـا دربـان جهنـم

«وَ نادَوْا يا مالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنا رَبُّكَ قالَ اِنَّكُمْ ماكِثُونَ!»

«و ندا كردند كه هان اي مالك دوزخ پروردگار خود را بخوان تا مرگ ما را بـرساند، مي‌گويـد: نه، شما ديگر مرگ نداريد و هميشه زنده‌ايد.» (77 / زخرف)

«مُجْرِمين،» مالك دوزخ را خطاب مي‌كنند و آن‌چه را كه بايد از خدا بخواهند از او

درخواست ماكثون از مالك يا دربان جهنم (167)

مي‌خواهنــد و اين بدان جهت اســت كه اهل دوزخ محجوب از خدا هستند هم‌چنان كه در جـاي ديگــر فرمــوده: «كَــلاّ اِنَّهُمْ عَــنْ رَبِّهِــمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ،» (15 / مطففين) و نيـــز فــرمــــوده: «قــالَ اخْسَـــؤُا فيهـــا وَ لا تُكَلِّمُـــــونِ.» (108 / مــؤمنـــــون)