جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 127

ورود به آتش با شكل و هيئت دنيوي (197)

پر نشدن جهنم، احاطه عذاب الهي بر كل مجرمين

«يَوْمَ نَقُـولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلاَءْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزيدٍ؟»

«روزي كـه بـه دوزخ مـي‌گـوييـم آيـا پـر شـدي و مـي‌گـويـد آيا باز هم هست؟» (30 / ق)

ايـن خطابي است از خداي تعـالي به جهنم و پـاسخي است كه جهنم به خدا مي‌دهد.

گويــا با ايراد اين سئــوال و جواب مي‌خواهد اشاره كند به اين‌كه قهر خداي تعالي و عــذاب او قاصــر نيســت از اين‌كــه به همــه مجرميــن احاطه يابــد و جزاي آن‌چــه را كــه استحقــاق دارنــد ايفــا كنــد، هم‌چنــان‌كه در جــاي ديگــر فرمــوده:

(198) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

«وَ اِنَّ جَـهَنَّـمَ لَمُحـيطَـــةٌ بِـالْكـافِـرينَ!» (54 / عنكبوت) (1)

رانده شدن مجرمين تشنه به جهنم

«وَ نَــسُـــوقُ الْــمُــجْـرِمــيـنَ اِلـــي جَـــهَنَّـمَ وِرْدا،»