جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 139

«حَتّي اَتينَا الْيَقينُ،» (47 / مدثر) مجرمين مي‌گويند: ما هم‌چنان تكذيب كرديم تا آن‌كــه يقيـن نـزد مـا آمـد. دربـاره يقيـن گفتـه‌انـد: منظـور از آن در اين‌جا مرگ است.

«فَـما تَنْفَعُهُــمْ شَفاعَـةُ الشّافِعيـنَ،» ايـن آيـه دلالت دارد بر اين‌كه روز قيـامت اجمالاً شفاعتي در كار هست، ولي اين طايفه از شفاعت شافعان بهره‌مند نمي‌شوند،

شمـا را چـه عملي به دوزخ افكند؟ (217)

براي اين‌كه شفاعت شامل حالشان نمي‌گردد. (1)

كفار سرگرم تمتع دنيا جايگاهشان در آتش است!

«اِنَّ اللّــهَ يُـدْخِـلُ الَّـذيــنَ امَنُـوا وَ عَمِلُـوا الصّالِحــاتِ جَنّــاتٍ تَجْـري مِـنْ تَحْتِهَاالاَْنْهارُ وَ الَّـذينَ كَفَـروُا يَتَمَتَّعُــونَ وَ يَأْكُلُــونَ كَماتَـأْكُلُ الاَْنْعامُ وَ النّارُ مَثْوًي لَهُمْ،»

«خدا كساني را كه ايمان آورده اعمال صالح كردند به جنت‌هايي داخل مي‌سازد كه از زير آن نهرها روان‌است و اما كساني كه كافر شدند سرگرم عيش و نوش دنيايند و مي‌خورند آن‌طوركـه چارپايان مي‌خـورند و در آخـرت جايشان آتش است.»

(12 / محمد)

كفار عنايتي به اين كه به حق برسند ندارند و دل‌هايشان هيچ اعتنايي به وظائف