جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 180

در اين آيـه شـريفـه دلالتـي است بـر اين‌كــه هيـچ ضـلالتـي از سبيـل خــدا و يـا بـه عبـارت ديگـر هيـچ معصيتــي از معـاصــي منفـك از نسيـان روز حسـاب نيسـت.

«وَ ما خَلَقْنَا السَّمـاءَ وَ الاَْرْضَ وَ ما بَيْنَهُما باطِلاً...،»

«ما آسمان‌ها و زمين و آن‌چه بين آن‌دو است به‌بازي نيافريديم و جز به حق خلق نكرديم.» (27 / ص )

بعد از آن‌كه كلام به ياد روز حساب منتهي شد، بر اصل ثبوت آن به دو حجت

فراموشي روز حساب و تبعات آن (289)

احتجاج نمود يكي‌احتجاج از طريق غايات‌است، چون اگر امرخلقت‌آسمان‌هاوزمين و آن‌چه بين آن دو است به سوي غايتي باقي و ثابت و غير مؤجل منتهي نشود، امري بـاطــل خواهــد بـــود.

«ذلِـكَ ظَـنُّ الَّذينَ كَفَـروُا فَوَيْلٌ لِلَّذينَ كَفَروُا مِـــنَ النّارِ،» (27 / ص) يعني اين‌كه خدا عالم را به باطل و بدون غايت خلق كرده باشد و روز حسابي كه در آن نتيجه امور معلوم مي‌شود، در كار نباشد، پندار و ظن كساني است كه كافر شدند پس واي به حال ايشان از عذاب آتش! (1)

(290) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

چه كساني را خدا در آخرت فراموش خواهد كرد ؟