جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 207

دلايل جهنمي شدن اهل كتاب (337)

حبـط و بي اجـر مي‌شود. دوم اين‌كـه: در روز قيامـت مشمـول شفاعـت نمي‌گــردد. (1)

جهنم، سزاي خيانت به خدا و خلق

«وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ اَنْ يَغُلَّ وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيمَةِ ثُمَّ تُوَفّي كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ ، اَفَمَنِ‌اتَّبَعَ رِضْوانَ اللّهِ كَمَنْ بآءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللّهِ وَ مَاْويهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ، هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَاللّهِ وَ اللّهُ بَصيرٌ بِما يَعْمَلُونَ»

(338) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

«و البته هيچ پيغمبري خيانت نخواهد كرد و هر كس خيانت كند روز قيامت به كيفر آن خواهد رسيد و به‌طور كلي هر كس هر عمل نيك و بد در دنيا بجا آورد در قيامت تمام و كامل به جزاي آن برسد و به هيچ كس ستمي نخواهد شد. آيا كسي كه با ايمان در راه رضاي خدا قدم بردارد مانند كسي است كه با كفر راه غضب خدا پيمايد؟ منزل گاه او جهنم است و بسيار بد جايگاهي است. اين دو گروه مؤمن و كافر را به مراتب ايمان و كفر نزد خدا درجات مختلفه است و خداونــد به هر چـه مي‌كننــد آگــاه اســت.» (161 و 162 و 163 / آل عمران)

معناي آيه اين است كه حاشا بر رسول صلي‌الله‌عليه‌و‌آله كه به پروردگار خود و يا به مردم خيانت كند، چون خيانت به مردم هم خيانت به خدا است، با اين‌كه هر خيانتكاري با خيانتش پروردگارش را ديدار مي‌كند و آن‌گاه آن‌چه كرده است بدون كم و كاست تحويل مي‌گيرد.

خداي سبحان بعد از تقسيم مردم به اين دو قسم مي‌فرمايد: هر يك از اين دو طايفه درجاتي مختلف دارند، آن‌ها كه تابع رضوان خدايند، همه با هم مساوي نيستند، آن‌ها هم كه تابع سخط خدايند همه در يك درجه نيستند و خدا بصير به اعمال است و مي‌داند هر كسي در چه درجه‌اي از پيروي سخط و يا رضاي او است، پس خيال نكنيد كه خير اندك و يا شر مختصر از قلم او مي‌افتد و به خاطر اين خيال باطل در اين جور خير و

جهنم، سزاي خيانت به خدا و خلق (339)