جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 209

كفر و ظلم يهود و ضلالت دنيوي و جهنم ابدي آن‌ها (341)

معلوم است كه كساني كه باز كفر بورزند و از راه خدا جلوگيري كنند، به چه ضلالت دور از نجاتي گرفتار شده‌اند. آري كساني كه كفر ورزيدند و ستم كردند خدا هرگز در صدد آمرزش آنان و اين‌كه به راهي هدايتشان كند نيست. الا طريق جهنم كه در آن هميشـــه باقي مي‌مانـــد و اين كـــار براي خـــدا آسان است.» (167و168و169 / نساء)

در اين آيه ضلالت كساني را كه به قرآن، اين حجت بالغه، كفر بورزند و از آن اعراض كنند، هركس كه باشند، چه يهود و چه نصارا، محقق و سرانجام شوم آنان را تثبيــت نموده اســت و بر اين اساس، مراد از ظلم در اين‌جا نيـز همـان صـد و جلوگيري از راه خدا است. (1)

(342) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

پيشواياني كه مردم را به آتش دعوت مي‌كردند!

«وَ جَعَلْناهُمْ اَئِمَّةً يَدْعُونَ اِلَي النّارِ وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ لا يُنْصَروُنَ،»

«ما آنان را پيشواياني كرديم كه مردم را بـه سـوي آتش دعـوت مـي‌كـردنـد و روز قيـامت از آن مـردم ياوري نخواهند يافت.» (41 / قصص)

معنــاي دعوت به آتش، دعــوت به كارهايــي است كه مستوجــب آتــش است و آن كارهــا عبــارت اســت از: كفــر و گناهان گوناگون، چون اين‌ها است كه قيامتشــان را به صــورت آتشي تصوير مي‌كند، كه در آن معــذب خواهنــد شد، ممكــن هــم هست مراد از كلمـه «نــار» همــان كــارهــاي مستوجــب آتــش باشــد.